Al mijmerend over mijn jaren bij het weekblad Privé, kan ik mijn reizen naar Italië natuurlijk niet onvermeld laten! Want tijdens de eerste reportage ontmoette ik mijn man en tijdens de tweede de 'Schavuit van Oranje' en zijn eega Juliana, net na de troonsafstand.
Het is trouwens een klein wonder dat ik mijn man überhaupt heb leren kennen, want behalve dat ik er zelf alles aan deed om onder de opdracht uit te komen, had ook de secretaresse nogal wat te stellen om op korte termijn een hotel voor me te boeken. Dat kwam me wel uit, want ik wilde eigenlijk helemaal niet! Maar als de hoofdredactie iets in het hoofd had, gebeurde het meestal ook. En deze keer waren de heren op het lumineuze idee gekomen om in heel Europa 'vakantie-onderzoeken' te doen. Er werden collega's naar Duitsland, Oostenrijk, Spanje, Portugal, Frankrijk èn Italië gestuurd om een reportage te maken met tips, waarschuwingen en feiten over het betreffende land. Althans, zo leek het. We kregen ook een 'verborgen' agenda. De mijne luidde: 'Zoek zoveel mogelijk gevallen van roof, misdaad en ellende bij elkaar, zodat we de toerist kunnen waarschuwen tegen de criminele Italianen.' Ik sprak geen Italiaans, was er nog nooit geweest en had er dus echt geen zin in. Oostenrijk, Zwitserland, Spanje of zelfs Frankrijk had ik nog wel leuk gevonen, maar Italië?
Helaas. Niemand wilde met me ruilen en de secretaresse vond op de valreep tóch nog een hotel. Niet in de plaats waar de voorkeur van de hoofdredacteuren naar uitging, maar het was tenminste wat. Zo kwam ik op een fraaie zaterdagochtend in mei aan in Hotel Esedra in Rimini. De man die mij en mijn koffer naar de kamer bracht, keek mij diep in de ogen. Ik keek terug en wist het. Dit is hem. Liefde op het eerste gezicht, van beide kanten.
Mijn reportage werd iets anders dan Henk van der Meijden en Willem Smitt zich hadden voorgesteld, maar niet minder fraai. In plaats van over misdaad ging het over 'amore'. Politiebureaus kwamen niet in het verhaal voor, pizzeria's en strandwandelingen des te meer. De Italianen zelf waren natuurlijk geen sluwe criminelen, maar de liefste mensen van de wereld. Gelukkig hield Privé van romantiek...en werd het verhaal geaccepteerd.
Bij thuiskomst begon ik direct met een studie Italiaans en dat kwam mooi uit, want enkele maanden later vierden Prinses Juliana en Prins Bernhard vakantie in hun villa in Porto Ercole. Het was de eerste vakantie na de troonsafstand van Juliana en men wilde graag weten of de familie nu met rust gelaten werd....
Sterrenfotograaf Joop van Tellingen en ik vlogen naar Italië en namen onze intrek in het hotel waar, wat een toeval, de volledige beveiliging van Juliana ook logeerde. Dat was een prima plek, vanaf het terras van het hoger gelegen hotel, keek je zo het koninklijke privé strandje op. Jammer alleen dat er nooit iemand naar buiten kwam. Enkele dagen lagen Joop en ik met telelenzen in de stekelige bosjes rond de villa. Voor Joop was het 'business as usual' maar ik kende dit soort scenes alleen van de film en genóót. Op den duur gaat echter ook 'paparazzi spelen' wel vervelen, zeker als je voor niets de wacht houdt.
De mannen van de beveiliging hadden kennelijk met ons te doen, of we werkten ze dusdanig op de zenuwen dat ze met een voorstel kwamen. Als we de volgende dag om vier uur in het haventje van Porto Ercole waren, zouden zij zorgen dat 'Jula en Benno' er ook waren. Zo gezegd zo gedaan.
Om precies vier uur meerde het jacht van de Koninklijke Familie aan en kwamen Juliana en Bernhard over de loopplank. Eerst de prinses. Ze zag ons, ging nog snel even met haar hand door haar verwaaide haar en streek haar gezellige katoentje glad. Toen bleef ze staan en wachtte op Bernhard. Hij was gekleed in een lichtblauwe babydoll met een roze Snoopy op het shirt. Het was geen gezicht. Kennelijk vond hij het zelf ook maar zozo, lacherig stak hij zijn borst vooruit en wees op zijn shirt, terwijl hij zijn Snoopy in alle glorie liet fotograferen. Na een vriendelijk knikje onze kant op, liepen ze weer door en stapten de gereedstaande auto in.
En toen? Toen hielden wij ons natuurlijk ook aan onze kant van de deal. We zouden de familie verder met rust laten. Joop installeerde zich met zijn Tex Willer stripboeken in het hotel en ik ben met de huurauto (een Fiat Ritmo) naar de andere kant van Italië gereden om nog even een dagje met mijn grote liefde door te brengen!
De waarzegster
5 maanden geleden
7 opmerkingen:
Leuk om over je "vroegere" leven te lezen, hoor. En wat een romantisch liefdesverhaal, Emilie. Daar kun je nog eens mee aan komen op een verjaardag. Wij hebben elkaar (hoe ordinair:-)) gewoon in een dancing leren kennen.
Tja...en dan te bedenken dat het eigenlijk nog veel gekker werd! Het had maar weinig gescheeld of we waren elkaar weer voorgoed kwijt geweest ook! Overigens is een dancing helemaal niet ordinair, hoor. Alleen is het woord dancing niet meer 'zo in zwang' ;-)
'... en streek haar gezellige katoentje glad.' Meesterlijk! En die babydoll van 'Benno', ik had hem wel eens willen zien!
@Avalanche: Tja...een oude Privé uit 1981 zal moeilijk te vinden zijn, zelfs ik heb ze niet meer. Maar neem maar van mij aan dat Benno in zijn outfit in niets op de womanizer leek die hij toch geweest lijkt te zijn!
Kijk dat zijn nou eens leuke verhalen, die kerststalverhalen vind ik minder interessant, maar ik heb ze trouw gelezen !
Jaco
Liefde op het eerste gezicht. Wat romantisch! En dan gelijk Italiaans leren .... het lijkt wel "Love actually"
@Jaco: Ik heb je gemist! Nou, er komt vast binnenkort wel meer van jouw gading. Ik begrijp dat je van het betere roddelwerk houdt! Leuk dat je toch bent blijven lezen.
@Midlife Me: Meid, ik ken der wel een boek over schrijven! Zoals je weet ben ik weer alleen...wie weet welke taal ik er nog bij ga leren ;-)
Een reactie posten