De sukkel met het kruis

Een flink deel van de Nederlandse bevolking is uiterst geprikkeld waar het gaat om, zoals zij dat zelf noemt, de islamisering van 'onze' maatschappij. Wat onze maatschappij precies is, weet ik eigenlijk niet zo goed. Alle normen en waarden die ik in mijn jeugd nog heb meegekregen, zijn allang geen gemeengoed meer. Ik voel me absoluut niet op mijn gemak bij grote groepen landgenoten die er andere, of beter gezegd nauwelijks, omgangsvormen op na houden.
De ouders en grootouders van de verongelijkte Nederlanders zouden zich waarschijnlijk 'omdraaien in hun graf' als ze zagen hoe hun nageslacht er tegenwoordig op los leeft. Dat heeft echter maar weinig te maken met het aantal minaretten, het dragen van hoofddoekjes en de verhoogde criminaliteit binnen enkele subgroepen van onze samenleving.
De media, zelfs die welke door bepaalde groepen als 'linkse kerk' worden aangeduid, zijn er als de kippen bij wanneer er ergens ter wereld weer een conflict(je) dreigt te ontstaan tussen moslims en christenen, allochtonen en autochtonen of, zoals bij ons, de Nederlanders en 'die buitenlanders'. Er voor het gemak aan voorbijgaand dat de meeste 'buitenlanders' gewoon Nederlanders zijn, maar dan met een extra (Marokkaans, Turks of, zoals Dochterlief, Italiaans) paspoort.
Deze week was het weer flink raak. Een wat sneue, nauwelijks Nederlands sprekende man met de naam Aziz, wil een ketting met daaraan een (overigens gigantisch) kruis over zijn uniform dragen. Het GVB van Amsterdam, waar de sukkel in dienst is, staat dat niet toe.
Ik noem de man een sukkel omdat ik het dom vind dat iemand zoiets überhaupt serieus durft voor te stellen en omdat ik vermoed dat het niet zijn eigen idee was om een rechtszaak aan te spannen tegen de vermeende discriminatie. Hij kan het woord niet eens spellen. De man laat zich mijns inziens gebruiken door mensen die er baat bij menen te hebben de gemoederen weer eens flink in beroering te brengen.
Geheel terecht heeft de rechter die zich over de zaak boog het GVB in het gelijk gesteld. De media zaten er likkebaardend bij, zij berichtten over deze zaak alsof het hier om discriminatie van Christenen gaat en trachtten elkaar te overtreffen in tendentieuze journalistiek.
Het gaat echter om de ketting, niet om wat eraan hangt. Toen ik dertig jaar geleden als stewardess bij Martinair vloog, ben ik al eens ernstig berispt omdat mijn parelkettinkje zichtbaar geweest was tijdens het dragen van mijn uniform. Dat mag niet, want het doel van een uniform is nou eenmaal dat iedereen die het draagt er exact hetzelfde uitziet. Dat geldt ook voor Aziz en zijn 'kruisje'. Al zou Aziz er een sterrenbeeld of een anker aan hangen, een ketting bij het uniform kan niet. Maar sommige Nederlanders hebben hun oordeel alweer klaar. Want 'als hoofddoeken mogen, moeten kruisen ook kunnen!' De hoofddoek is echter cultureel bepaald bij sommige Nederlanders en het GVB heeft er goed aan gedaan bij het uniform passende hoofddoeken te verstrekken.
Het dragen van een kruisje is iets anders. Veel (eigenlijk alleen) katholieke Nederlanders droegen vroeger een kruisje. Een klein kruisje, onder de kleding. Het was namelijk een privézaak. Niet bedoeld om ermee te demonstreren. Maar dat is tegen dovemansoren gezegd. Of, zo u wilt, paarlen voor de zwijnen. Voor een bepaalde groep mensen zijn dit tekenen aan de wand. 'Islamisering, ze grijpen de macht, onze cultuur gaat ten onder!' Ja, hoor.
Het is een feit dat onze cultuur niet meer hetzelfde is als vroeger en inderdaad, de kerken lopen leeg. Maar dat laatste is niet te wijten aan de volle moskeeën, maar aan het feit dat veel Nederlanders geen enkele interesse in religie meer hebben.
Ja, de normen en waarden vervagen, maar de oorzaak daarvoor ligt in het afschaffen van het fatsoen, het afnemen van autoriteitsgevoeligheid en de verregaande individualisering van de samenleving waarin alle regels die geen snelle bevrediging van persoonlijk wensen en noden beloven, overboord gegooid worden. Gemeenschapszin, opofferingsgezindheid, beschaving...het zijn woorden die de gemiddelde VMBO'er (en dat is toch 80% van de schoolgaande jeugd) niet eens meer kent. Maar de hand in eigen boezem steken is vervelend; gelukkig hebben we de 'buitenlanders', ook wel generaliserend 'moslims' genoemd, nog. Die kunnen we overal de schuld van geven!
Zo kon het gebeuren dat het feit dat een moskee in het Belgische Beringen (iemand ooit van Beringen gehoord voor vandaag?) een vergunning voor een luidspreker aan heeft gevraagd, voorpaginanieuws werd. Vóórpaginanieuws! Net op tijd, want de mijter van Sinterklaas (geen enkele officiele bisschopsmijter heeft trouwens een kruis!) en de kerstboom op een school in Den Haag raakten net een beetje uit het nieuws.
Er is natuurlijk helemaal geen verschil tussen het gebeier van een kerkklok of de oproep voor gebed vanaf een minaret. Of je nu een petje draagt omdat je erbij wilt horen, een hoed omdat je naar de kerk gaat of een hoofddoek omdat dat bij jouw cultuur hoort, ik zie het verschil niet. En achter een foute iman aanlopen of achter Geert Wilders, het is allebei even zielig. Het jammere is dat de mensen die zich nu zo verongelijkt voelen en bang zijn voor de islamisering van de samenleving, hier niet doorheen kunnen prikken. Ze lezen 'De Telegraaf' en ze wachten op Wilders. En dat is wel heel zuur. Ze steken nu al hun tijd en energie in boosheid en angst, terwijl ze er zoveel meer aan zouden hebben zichzelf en hun normen en waarden een beetje bij te spijkeren.