Brokkenpiloot...

Ik ben dol op mijn auto. Voor degenen die het niet weten, ik ben een Alfa-fanaat en rijd sinds een paar maanden rond in een van de mooiste exemplaren die er ooit gemaakt zijn...een 159. Nee, haha, géén stationcarmodel, maar een echte. Prachtig. Elke dag geniet ik wanneer er weer in stap. Geen wonder dat ik er flink van baal dat ik er vanmorgen een deukje in gereden heb. Het valt gelukkig mee, alleen wat schrammen aan de wielkast, maar toch. De auto waarmee ik onzacht in aanraking kwam stond stil, dus ik kan niemand anders de schuld geven! Die auto (tja, een Skoda) had trouwens heel wat meer schade... Kwestie van onoplettendheid. Het regende, ik had haast en moest achteruit tussen geparkeerde auto's door. Een ongelukje zit in een klein hoekje.
Een gelukje trouwens ook! Gisteravond had ik een gezellig etentje met familie, waarbij ook mijn 'kleine neefje' uit Londen was. Dit jochie wilde al piloot worden toen hij nog in de luiers liep en heeft zijn droom waargemaakt. Want het kleine neefje is inmiddels getrouwd, heeft twee lieve, zeer aanwezige (typisch Engelse) kindertjes en is gezagvoerder op een Airbus. Hetzelfde toestel waarmee gezagvoerder Sullenberger de inmiddels beroemde noodlanding op de Hudson rivier maakte. Logisch dat dit een belangrijk gespreksonderwerp was. Dat Sully inmiddels een heldenstatus heeft, is bekend. Maar niet alleen omdat hij zo netjes landde op de rivier....volgens neef. Netjes en zonder brokken landen op een rivier is het gevolg van veel vakmanschap en heel erg veel geluk, zo legde hij uit. Het bijzondere zit hem in het feit dat piloot Sully op het juiste moment de tegenwoordigheid van geest had om op het 'ditching' knopje te drukken. Dit knopje zorgt ervoor dat vliegtuigen volledig waterdicht worden afgesloten, iets wat normaal gesproken alleen gebruikt wordt als het vliegtuig (voor vertrek uit koude streken) de anti-ijs behandeling krijgt. Het knopje zit dan ook op een niet handig bereikbare plaats in de cockpit. Sullenberger had maar twaalf minuten om naar beneden te komen, want als er eenmaal rookontwikkeling in een cabine is, legt iedereen binnen die korte tijd het loodje. Maar bij het dalen staat de 'uitlaat' van een vliegtuig automatisch open om de warmte die bij het 'remmen' vrijkomt kwijt te kunnen raken. Met het ditching knopje maak je ook dat laatste luchtgat volledig dicht. En dat deed de captain dus. Vlak voordat hij het wateroppervlak raakte, drukte hij het knopje in. De cabine stroomde daardoor niet direct vol water en die handeling is volgens mijn neef de echte heldendaad van de gezagvoerder. 'Wie denkt daar nu aan, Tante, in zo'n panieksituatie!?' Nou ik waarschijnlijk niet, als ik achteruit rijd vergeet ik zelfs in mijn buitenspiegel te kijken....