Apotheek

Pfff...wat een gedoe. Omdat ik dagelijks, naast mijn twee soorten insuline ook nog vijf andere medicijnen inneem, moet ik natuurlijk regelmatig naar de apotheek voor aanvulling. Wie 's morgens voor elf uur de lege doosjes bij de assistente van de huisarts inlevert, kan 's middags ná vier uur (maar niet later dan vijf uur) de geneesmiddelen ophalen bij de apotheek. Helemaal niet slecht geregeld, eigenlijk. Natuurlijk is het vervelend dat je op vaste tijden aan een bezoek aan het gezondheidscentrum vastzit, zeker als je werkt, maar het is te doen. Ware het niet dat de apotheek waar ik 'bij hoor', meestal een of meerdere medicijnen niet op voorraad heeft en je dus een dag later wéér moet.
Om eerlijk te zijn, vind ik dat heel irritant. Zeker als je bedenkt dat de apotheek adverteert met een bezorgservice, maar daar liever geen gebruik van maakt. Gisteren was het weer zover, schoonzoon haalde om vier uur mijn medicijnen op en jawel, ze hadden niet alles op voorraad, of hij vandaag maar terug wilde komen. Nu woont hij in Groningen en ben ik ziek, dus heb ik vanochtend gebeld met de vraag of ze het wilde bezorgen. 'Nou mevrouw, dat doen we liever niet! Kunt u het zelf niet komen halen?' Ik legde uit dat ik ziek was en dat ik ze niet zelf kon komen halen. 'Maar kent u dan niet iemand anders die het wil doen?'. Natuurlijk zou ik wel iemand kunnen vinden, maar, zo merkte ik op, u hebt toch een bezorgservice? 'Ja, dat is wel zo, maar ja...dat is voor ons extra werk en als het niet hoeft, doen we het liever niet'. Lekker. Na enig aandringen (hoe oud bent u eigenlijk?), kreeg ik toch mijn zin. Als de medicijnen vandaag aankomen, dán zullen ze kijken wat ze kunnen doen.
Ik ben helemaal klaar met deze apotheek. Ooit kwam ik een flesje hoestsiroop kopen zonder suiker en werd mij een fles eigen merk aangesmeerd. Weet u zeker dat er geen suiker in zit? 'Tuurlijk mevrouw, dit is speciaal voor diabetici!' Thuisgekomen bleek de siroop vol glucosesiroop te zitten. 'Oh...is dat ook suiker?'
Meer voorbeelden? Een doosje insuline viel op de grond toen de juffrouw het uit de koelkast pakte. Toen ze het mij overhandigde, maakte ik het open en constateerde dat twee van de vijf ampullen gebroken waren. 'Gooit u die maar gewoon weg...wij kunnen ook niets met die kapotte spullen'. Het werd niet vervangen.
Als er een geneesmiddel 'uit patent loopt', ontvangt de apotheker een grotere bonus op het generieke middel dat dan gemaakt mag worden. Toen mij ongevraagd zo'n generiek middel werd gegeven en ik daar iets van zei, werd gezegd dat het origineel 'uit de handel gehaald' was. Pas na zéér lang aandringen gaf de apotheker toe en kreeg ik gewoon het originele geneesmiddel weer. Dit is trouwens géén uitzondering. Dochterlief woont en winkelt in Groningen en haar overkwam precies hetzelfde. Net als zoveel anderen, durfde ze er niets van te zeggen. Ik heb haar verteld hoe de vork in de steel zat en dat hielp. Veel andere mensen zullen zich echter ook hebben laten aftroeven. Kassa voor de apotheker, de klant is niet belangrijk. Zo kan ik nog wel een tijd doorgaan. Zoals ik al zei, ik ben er helemaal klaar mee. Een snelle rondgang op internet leerde mij dat er zeer betrouwbare internetapothekers (hangplek: gaper) bestaan, die gewoon je herhaalrecepten op vaste momenten thuis komen afleveren. Eén keer een recept indienen en je bent klaar. Het kost niets, het is sneller en ik hoef er de deur niet meer voor uit.
Het is jammer dat de apothekers, die ooit handige mengers waren, zich zo druk maken om hun status. Nu ze zelf helemaal niets meer hoeven te doen, zou je toch denken dat ze de tijd beter konden besteden aan een beetje service en klantvriendelijkheid. Tenzij ze het natuurlijk prettig vinden dat hun klanten liever op internet kopen!