Inderdaad. Ik zie het al voor me....de fronsende blik en het zuinige hoofd van Adele, de vriendin. 'Is ze zo leuk begonnen, schreef gisteren zo sfeervol over een regenboog en nu....nu begint ze met onderbroekenlol'. Nee, Adele, ik denk niet dat ik mijn onderbroek erbij aan mag houden trouwens, maar ik heb beloofd te schrijven wat er in mijn leven gebeurt en daar maakt dit nu eenmaal deel van uit. Ik kom morgen in de 'anale' fase.
Vrijdag krijg ik een darmonderzoek, u kent dat wel....'via de natuurlijke weg' wordt er een cameraatje naar binnen geschoven zodat de darm eens goed van binnenuit bekeken kan worden. Nu heb ik heel wat associaties bij het woord 'natuurlijk'; een cameraatje dat min of meer instinctmatig bepaalde weggetjes opzoekt, was daar niet een van. Maar het is de manier waarop een arts je vertelt wat er staat te gebeuren, dus ga ik er maar in mee. Het onderzoek op zich is tot daaraan toe, de voorbereidingen zijn minder leuk. En omdat 24 uur vasten en laxeren zich niet goed verhouden met viermaal daags insuline inspuiten (ik heb diabetes type I), word ik daarvoor opgenomen. Morgen dus geen nieuwe bijdrage... Niet veel mensen zullen het missen, want tot dusverre heb ik twee trouwe volgers en één anonieme volger en zij weten alles eigenlijk al.
Maar nu ik het toch over toilet gerelateerde onderwerpen heb, (eerlijk is eerlijk, het is een topic waar ik niet snel genoeg van krijg) kan ik het volgende wel meteen melden. Mijn schoonzoon is een purist. Een informatica-purist om precies te zijn. Nou heeft hij er voor doorgeleerd, dus mag hij zo af en toe ook wel wat zeggen, zeker tegen mij!
Gisteren kreeg ik een reprimande van hem. Ik vertelde hem vol trots dat ik sinds enkele dagen aan het 'bloggen' ben....tja, dat bleek helemaal verkeerd te zijn. Bloggen is volgens hem iets wat te associeren valt met geluiden die je maakt als je ziek en misselijk boven de toiletpot hangt...
De juiste omschrijving van deze bezigheid is een 'weblog bijhouden'. Mijn excuses dus aan iedereen die zich ook al aan mijn 'blog' gestoord heeft. Het zal niet meer gebeuren. Vanaf nu heet dit een weblog, zoals het kennelijk hoort.
En morgen om deze tijd zal ik wel aan het bloggen zijn, maar dat is een ander verhaal!
Emilie
De waarzegster
5 maanden geleden
2 opmerkingen:
Hoi poepie ;-)
Vervelend dat je het ziekenhuis in moet ..... nou valt er morgen niets te lezen op je 'blog', uh sorry, weblog.
Sterkte en tot gauw!
Lin
Emilie, je schrijft gewoon fantastisch. Ik wens je het allerbeste morgen. En ga door met je blog. Ik kan me goed voorstellen hoe het je je voelt.Het is een grote verandering in je leven. Misschien heb je een keer zin de bergen bij mij te zien. lieve groetjes Francis
Een reactie posten