maandag 15 december 2008

Stapel-gek

Stapels...onbeantwoorde post, onopengemaakte (en dus niet betaalde) rekeningen. Stapels oude kranten en tijdschriften die nodig de papierbak in moeten. Stapels kleren die zich kennelijk niet lekker voelen op een hangplek en ga zo maar even door. Stapels van alles zijn de bakens van mijn leven. Je kunt je er aan ergeren, dat deed mijn man en heel vroeger mijn moeder ook al, je kunt er naar kijken en je schuldig voelen...of je kunt ze negeren. Dat laatste doe ik. Vandaar dat de stapels niet verdwijnen maar groeien. Sinds kort heb ik mijn ondeugd tot kunst verheven. Ik maak stapelgedichten. Dat zijn gedichten die ontstaan als je boeken op elkaar stapelt zodat de rugtitels van boven naar beneden gelezen, een poetische boodschap verkondigen. Interessant fenomeen dat de laatste tijd nogal 'hip' is. Als je googlet op 'stapelgedicht' verschijnen er 5.600 hits. Niet mis. Ik hoorde voor het eerste van deze kunstvorm van een vriendin en toen ik het eenmaal wist, struikelde ik virtueel over de stapelgedichten. Je komt ze overal en in alle talen tegen. Een van de leukste sites waar ze ook op staan is 'poezie in beweging' (hangplek: gedichten en meer). Op deze site staan gedichten in alle maten, soorten en talen. Je kunt er gewoon rondkijken, opdrachtjes en spelletjes doen of stapelgedichten plaatsen. Ik heb er zelf ook al een paar opgezet en loop regelmatig al stapelend tussen mijn boekenkasten heen en weer. Boektitels krijgen ineens een heel andere dimensie! Die kan leuk bij die of juist niet. Ik betrapte mezelf laatst bij de boekhandel op zoek naar titels die bij een gedicht zouden passen, in plaats van op de inhoud of de schrijver te letten. Ja, een beetje gek wordt al gauw stapelgek op die manier. Degene die mij attent maakte op de poezie-site is overigens een leeftijdgenoot van me. Ze heeft het niet altijd makkelijk heb ik gelezen op haar weblog (hangplek: midlife-me). Háár kat is dood, ze moet een IKEA keuken in elkaar knutselen, valt zo af en toe van haar fiets en wordt al helemaal niet meer nagefloten op straat. Van stapelen houdt ze ook, al doet ze dat vooral met YouTube filmpjes op haar eigen weblog. Toch grappig te zien dat zoveel 50plusseressen de behoefte hebben zichzelf bloot te geven op een weblog. Misschien worden we op een zekere leeftijd allemaal gewoon een beetje stapelgek!

Geen opmerkingen: