Daar komt ze nu mee? Na ruim twee weken niets van zich te hebben laten horen? Zo is het. Ik heb ooit plechtig (aan mezelf én de lezers) beloofd dat ik mijn gezondheidsperikelen buiten dit weblog zou houden. Maar soms ontkom ik er toch niet aan om ze even aan te stippen....De afgelopen twee weken waren niet bepaald florissant te noemen en dat is er de reden van dat ik niets geschreven en nauwelijks iets gelezen heb. Helemáál geweldig gaat het nog steeds niet, maar dankzij de zoveelste antibioticakuur heb ik er goede hoop op dat ik in elk geval met Pasen weer vrolijk kan meedoen. Zin en inspiratie om me hier te melden is er tenminste wel weer. Vandaar dus nu ook mijn wensen voor een gezellig Paasfeest!Natuurlijk komen in deze tijd bij mij weer allerlei herinneringen aan mijn leven in Italië naar boven, vooral als ik gekleurde eieren zie. Ik beschilderde en beplakte destijds altijd trouw de paaseieren (dochterlief was ook nog klein) en dat leverde veel bekijks op, daar doet men namelijk in Italië niet aan.
De pastoor komt weliswaar vóór Pasen huis aan huis de eieren (en de woning) zegenen maar die eieren zijn dan wel gekookt, ze worden niet versierd. Zo werd voor Don Giuseppe de eierzegening bij ons thuis een jaarlijks terugkerend pretje. Hij lag tenminste altijd dubbel als hij mijn vrolijk gekleurde eitjes in het mandje op tafel zag liggen. Nog grappiger vond hij het dat ik, destijds nog niet katholiek, altijd vóórdat de daadwerkelijke zegening plaatsvond, een paar eieren uit het mandje haalde. 'Die houd ik graag gewoon protestants', zei ik dan. De immer goedmoedige pastoor vond het allemaal best en zegende alleen de eieren voor de rest van de familie. Toen Dochterlief eenmaal groot genoeg was, maakten wij van de mogeljkheid gebruik om op Stille Zaterdag de eieren in de kerk ter zegening aan te bieden. Het was een vrolijk evenement speciaal voor de kinderen van het dorp, die allemaal trots (en erg voorzichtig) met hun mandjes vol eitjes in de kerkbanken zaten.
Natuurlijk waren de eieren van Dochterlief versierd, toen met de wikkels die mijn moeder trouw opstuurde en die je in kokend water om de eieren kon heenkrimpen. Het was een doorslaand succes. Veel zakelijk gevoel heb ik nooit gehad, anders had ik er een handeltje van kunnen maken! Feit is dat ik jarenlang, ook toen wij allang weer in Nederland woonden, stapels van die krimpwikkels naar vrienden en bekenden in het dorp stuurde. Maar net als Dochterlief zijn ook de kinderen van San Vito groot en volwassen geworden. Ieder viert nu Pasen op zijn eigen manier en gekleurde paaseieren of bonte wikkels, chocolade paashazen en nieuwe jurkjes met strikjes, horen daar niet meer bij! Die bijzondere tijd ligt inmiddels ver achter hen en dus ook achter mij! Wat blijft? De herinneringen aan gelukkige jaren en natuurlijk de hoopvolle belofte voor de toekomst die Pasen elk jaar opnieuw weer inhoudt! Zalig Paasfeest voor jullie allemaal.
9 opmerkingen:
Ha Emilie! Fijn om weer wat van je te horen; ik had je logjes al gemist hoor! Leuk om te lezen hoe ze in Italie Pasen vieren. Ik vraag me wel af of het voor het Vaticaan net zo'n vrolijke Pasen zal worden als anders... Bedankt voor je opgewekte stukje en jij/jullie uiteraard ook fijne paasdagen (enneh beterschap)!
Lieve Emilie; blij dat ik je weer kan lezen!!
Vervelend voor je dat gezondheids-redenen je verhinderden te schrijven of te lezen. Ik hoop voor je dat het allemaal gauw beter zal gaan en je je weer helemaal de oude zult voelen.
Paastijd: ik heb er wel leuke herinneringen aan. Zoals je weet zijn wij niet gelovig maar Paastijd (eveneens als Kersttijd) móet worden gevierd! Vroeger met het verstoppen en versieren van eieren voor de kids, mooie voorjaarsbloemetjes, lekker eten en drinken. En behalve het verstoppen handhaven we de rest nog steeds. Paaszondag: lekkere brunch, bubbeltje erbij, mooie muziek aan en gezellig samenzijn.
Geen religie maar wel bezinning en saamhorigheid.
Nogmaals: blij dat je terug bent!
Vervelend dat je ziek bent - hopelijk ben je snel weer boven jan! Ik wens je ook een mooie Goede Week en alvast een zalig Pasen! :)
@Mirjam
@Jannny
@Kattekliek
Wat een aardig welkom is dat! Dank jullie wel. Tja, of het net zo feestelijk en vrolijk zal zijn in het Vaticaan is moeilijk te beoordelen. Maar het is natuurlijk wel zo dat Pasen bij uitstek het feest van het nieuwe begin en van het vergeven is. Dat is natuurlijk niet hetzelfde als je schouders ophalen en er 'een punt achter zetten'. Ik denk dat die Paasgedachte ook in de problematiek van dit moment een rol zal spelen, zéker in het Vaticaan.
Janny wat heerlijk dat jouw tradities nog allemaal in stand zijn gebleven. Zoals jij jouw Eerste Paasdag omschrijft, was die van ons ook altijd. Maar het is lastig om in je eentje tradities in stand te houden....daar heb ik me maar bij neergelegd!
Ook jij een Goede Week gewenst, Kattekliek. Ik ben bang dat ik de deur niet uit kan voor zondag, maar dan wordt het ook dubbel feest!
Dear Emilie,
Geweldig dat je terug bent. Ik heb je stukjes gemist. En heerlijk dat je zo opgewekt klinkt.
Als kind van gereformeerde huize deed ik natuurlijk niet mee aan al dat Paapse gedoe met Paasstokken, gekleurde eieren, etc. ;) In mijn omgeving werd vooral het LIJDEN van JC benadrukt. En ook gisteren - afvallig christen of niet - zat ik in het Concertgebouw naar de glorieuze Mattheus Passion te luisteren. Heerlijk.
Maar ook van deze sobere Paasvierster: Vrolijk Pasen en een Goede Gezondheid!!
@ Midlife Me: Pas op, hoor, teveel soberheid is ook niet goed! Maar jij hebt natuurlijk ook gelijk...Overigens wordt het lijden bij onze Paapse vrienden ook niet vergeten, hoor. Integendeel, de lijdensweek wordt intens beleefd en beleden. Vandaag is Witte Donderdag. Vanavond gaan over de beelden en crucifixen witte lakens (vandaar de naam) worden er tot de Paaswake geen klokken meer geluid en wordt er geen Eucharistie meer gevierd. Zonder (be-)lijden is er ook geen vergeving, vreugde en opstanding!
Maar 'wij katholieken' mogen feestjes inderdaad graag abondant vieren...ik ben niet voor niets overgestapt natuurlijk :-)
Vrolijk Pasen en geniet met mate!
Het lijden is voor Goede Vrijdag (en dan gelijk een hele dosis - door vasten lijdt zelfs je eigen lichaam mee*). Met Pasen daarentegen is het Alleluia en vrolijkheid troef :)
* Emilie, niet geschikt voor zich juist van ziekte herstellende papen ;)
Op Goede Vrijdag lees ik je logje en ook ik ben blij dat je d'r weer bent... maar wat jammer dat het 'gezondheidsgewijs' even niet zo lekker gaat met je, beterschap!
Ik moest erg lachen om je Hollandse, protestantse eieren.
ps. Die wikkels voor om de eieren heb ik nog nooit gezien, kun je die nog ergens krijgen, lijkt me heel leuk om te doen met de kinderen.
@Kattekliek:
Bedankt voor de aanvulling! Ik zal me zeker inhouden...op dit moment hoop ik alleen nog dat ik fit genoeg ben om naar de kerk te gaan!
@Incinta:
Jij natuurlijk ook bedankt! Wat die wikkels betreft, ik heb er de laatste jaren natuurlijk niet meer op gelet...Maar vroeger werden ze verkocht bij zowel de HEMA als Blokker.
Het resultaat is weliswaar spectaculair, maar erg 'leuk om te doen met kinderen' is het niet. Je moest de (gekookte eieren) in een wikkel schuiven en dan op een lepel ongeveer tien seconden in kokend water houden. Beetje gevaarlijk voor Peuter en Kleuter, denk ik!
Een reactie posten