Il mondo è paese!

De wereld is een dorp, zegt menig Italiaan schouderophalend als hij hoort over gebeurtenissen die zich buiten zijn directe omgeving afspelen. En gelijk hebben ze natuurlijk, het maakt niet zoveel uit waar je woont, het leven heeft voor iedereen dezelfde mooie en moeilijke momenten in petto.
Italianen houden zich over het algemeen dan ook vooral bezig met wat er in eigen land speelt en dat is meer dan voldoende om de gemoederen bezig te houden. Thuis lees ik vrijwel dagelijks een Italiaanse krant dus ik ben aardig op de hoogte van het nieuws. Maar als je er bent, de mensen hoort praten over wat er gebeurt, de opwinding in de ogen ziet en de hartstochtelijke pleidooien voor of tegen hoort, maakt het allemaal toch meer indruk!
Een kleine greep uit het nieuws van deze dagen. Er zijn weer eens politici opgepakt omdat ze banden met de n'drangheta hebben, een openbare lagere school in Mantova neemt alleen katholieke kindjes aan, de Facebook pagina 'tegen kinderen met Down' is (eindelijk) van internet gehaald, een Napolitaans meisje van drie is in het ziekenhuis van Ravenna overleden terwijl de ouders door een verpleegkundige werden uitgemaakt voor 'Napolitaanse huilebalken' en de slachtoffers van de aardbeving in l'Auquila leven nog steeds in noodopvang.
Daarnaast hebben we hier ook een echte kerk-rel. In Rome fulmineert een pastoor tegen een vestiging van Mc Donalds in zijn wijk. Het fastfoodrestaurant had op Aswoensdag een kinderfeestje georganiseerd. Ongehoord, zo vindt de pastoor. Aswoensdag is namelijk de eerste dag van de Vasten en dan is soberheid het gebod.
Waar maken ze zich druk om, zou je zeggen. Maar dat kun je natuurlijk net zo goed zeggen van alles wat onze gemoederen de laatste dagen heeft bezig gehouden. Van de foute wissel van Sven tot pastoor Buyens in Brabant.
Ons hotelletje staat overigens ook in een dorp, een piepklein dorp. Toen we vanmiddag aankwamen stonden de 'il padrone' en zijn vrouw in de tuin te werken want het was hier de afgelopen weken slecht weer. Veel regen, soms sneeuw en harde wind hadden hun sporen achtergelaten in het groen! Maar vandaag lijkt het een beetje lente te worden.
Het was dan wel noodweer in Bologna (het vliegtuig moest uitwijken naar Rimini) maar toen we eenmaal in Poggio Berni aankwamen was het inmiddels 16 graden geworden en scheen de zon uitbundig.
Nu zit de dag er bijna op maar eerst kijk ik zometeen nog even naar de verrichtingen van 'onze' schaatsers. De wereld is echt een dorp!